Vrijheid

“Vanuit de trein van Utrecht naar Groningen typ ik op een zakelijk witte MacBook een blog.” Alleen die zin al en het feit dat jij em leest geeft aan in wat voor bijzondere tijd we leven. Het klinkt wellicht wat oubollig , maar 50 jaar geleden kon dat nog helemaal niet! En in hoeverre dat nu goed of slecht, geestdodend of creatief, maatschappijverloederend of nieuwe media technisch heel sociaal is, laat ik even in het midden. Voor mij betekent dit moment vrijheid.

En daar ging het afgelopen woensdag ook om. Op 5 mei was heel Nederland weer op de talloze bevrijdingsfestivals door het land te vinden om te vieren dat we vrije mensen zijn. De tweede wereld oorlog staat al jaren niet meer zo centraal, daar zijn we op 4 mei wel bewust van. Voor mij is het een dag waarop je op een positieve manier weer geconfronteerd wordt met dat ik vrij ben om te doen wat mijn hart mij ingeeft.
Zoals muziek maken!
Ik had de eer dit jaar het hoofdpodium van Bevrijdingsfestival Groningen te mogen openen. Vorig jaar was dat nog het Locals Stage, wat qua sfeer trouwens niet onderdoet voor het hoofdpodium, maar we zijn gepromoveerd zullen we maar zeggen. En dat hoofdpodium heeft toch iets magisch... Al is het alleen al de professionele aankondiging van Jakhals Janine Abbring waarna je onder luid gejoel moet rennen om voor het einde van het applaus bij de microfoon te zijn. Zo groot! De afgelopen weken moesten we vaak het podium delen met de 10-koppige band van Boris. Dan sta je hutjemutje op elkaar omdat je je spullen voor die van de Boris band kwijt moet. Nu hadden we bijna verrekijkers nodig om elkaar te zien!

Ondanks het bewolkte weer en de frisse wind die woei hebben we Groningen met een warm gevoel achtergelaten. Het leuke aan spelen voor je thuispubliek is dat je in 1 oogopslag allemaal mensen ziet uit verschillende stukjes uit je leven. Oude shool- / muziekvrienden, ouders van bandleden, mensen van de voetbalvereniging van vroeger en nieuwe fans, vrienden en kennissen van nu. Dat maakt het spelen best spannend en nog mooiere belevenis. Dank jullie voor jullie aanwezigheid! Ook namens de band.
Die zelfde middag hebben we een hoop onbekende mensen in Assen mogen verblijden. Een twee keer zo lange set en een speciale “5 minuten voor vrijheid”-toegift in de vorm van het nieuwe liedje Gotta Have The Love was voldoende om de hartjes van de Assenaren te veroveren.

De dag erop in alle vrij- en blijheid koers gezet naar Hilversum voor het zoveelste 3FM optreden. Een paar week terug ontmoette ik Michiel Veenstra al bij de Serious Talent Awards in de Melkweg Amsterdam. Woensdag waren we live bij hem te gast in het programma Met Michiel. Een onderdeel van het programma was het spelen van een cover die door de luisteraars was uitgekozen door middel van sms en mail. En dat werd The Pretender van de Foo Fighters. Een flinke rocksong en daar stonden we dan met akoestische gitaar, electrische gitaar en contrabas. Check hier het resultaat!
Alle aanwezigen, waaronder een binnenwandelende Eric Corton (die speciaal voor de cover nog wat langer in zijn auto bleef zitten), waren erg onder de indruk en enthousiast! Waaronder wij zelf! Eens kijken of ik het e-mailadres van Dave Grohl ergens kan vinden... :)